Biyernes, Nobyembre 22, 2013

TIME FOR A CHANGE - TODAY MATTERS

TIME FOR A CHANGE - TODAY MATTERS.


Tonight and tomorrow we shine our lights in the colors of the Philippine flag, red, blue, yellow and white – to raise awareness and support for the country, as they recover from typhoon Haiyan. – A post in the Empire state building facebook page.  Dun po sa mga netizens or mga avid internet readers and browsers, makikita po natin ang larawan ng Empire State Building sa New York na may taglay na maliwanag na ilaw sa pinakatuktok nito na bumubuo sa kulay ng bandila ng ating bayang Pilipinas. Ito ay bilang kanilang simpatya at pakikiramay sa sinapit ng ating bansa sa lupit ng super typhoon Haiyan at bilang suporta habang tayo ay bumabangon sa pagkakalugmok sa trahedya. Nakakataba po ng puso na Makita ang ibang bansa na mayroong gesture ng pagsuporta sa mga ganitong pagkakataon, nakakatuwa na makitang ang ilaw ng ating bandila ay nsa tuktok ng isa sa pinakamataas na building sa New York, nakakalula sa taas at nakakalula din ang kanilang suportang ipinapamalas ng bansang ito, ang bansang Amerika.  Subalit higit na nakakalula ang nakita nating suporta bukod sa Amerika ng iba pang bansa na buong pusong dumadamay sa atin mga kababayan sa kabisayaan, ilan sa mga bansang ito ang Australia – which has given us $28,490,029 United Kingdom – 24,162,431 United States – 22,515,398 UAE – 10,000,000, Denmark – 6, 915,000 – Norway – 6, 471,000 Sweden – 5,299,000 – Spain – 4,160,000 Austria – 1,859,000 Italy – 1,377,000 Finland – 1,356,000 Russian Federation 1,170,000 Mexico – 1M. Belgium, Japan, Czhech Republic, Estonia, Singapore, Thailand, Indonesia and China lately. Give hundred thousands and Million dollars. Hindi pa kasama dyan ung contributions ng CERF or Central Emergency Response Fund na umaabot ang contribution sa 25USD. European Commission, Asian Development Fund, Red Cross and other private organization who pledges large amount of relief financial assistance in millions figure.

Aside from those financial pledges mga kaibigan, nagpadala din ng mga delegates on medical and humanitarian assistance ang ibat ibang bansa sa pamamagitan ng kanilang air, sea and land operations. Medicines, foods, water and even engineering materials and power generators. The United States has about 50 ships and aircraft operating in the area, including 10 C130 planes, 12 V-22 Ospreys, Sea Hawk helicopters operating from USS George Washington. Japan has sent three ships with trucks and engineering equipment, while Thailand, Indonesia and Singapore have sent C130 planes to help deliver relief supplies.
Makikita po natin na napakalaki ng pondo na pumapasok para sa ating rebuilding process and assistance, at kung ang halaga na ito bukod sa iba pang ayuda ay makakarating talaga sa ating mga apektadong kababayan ito po ay napakalaking bagay, sapagkat ang problema natin ay nagsisimula pa lamang pagkatapos ng trahedya. The government has said with the estimated damage to infrastructure and agriculture at about to 10 billion pesos, the bulk of it in the farming sector na talaga nman nawasak at hindi na mapapakinabangan. Remember mga kaibigan ha, this is 10 billion. Parang 10 billion pork barrel scam lang ano po?  
SA mga bagay na ito mga kaibigan kahit paano gumagaan an gating pakiramdam na mayroon pang mga nagmamalasakit sa atin, ating pong nabanggit nga ng mga nakaraan na hindi pa tayo totally nakakarecover sa magnitude 7.2 earthquake na nangyari din sa kabisayaan ay heto na nman ang isang panibagong hagupit ng kalikasan.  Sa bawat araw at oras hindi kailanman natin makakalimutan ang larawan ng trahedyang ito, sa pamamagitan ng ating mga napapanood sa TV, napapakinggan sa Radyo at nababasa sa mga pahayagan o internet, lubhang nakakadurog ng puso ang sinapit n gating mga kababayan lalo na po ung mga taong talaga nmang mahihirap. We really don’t know how they are surviving, itong mga kapatid natin na ito lalo na dun sa mga talagang isolated places, sa mga mountaneous area walang pagkain, walang tubig wlang gamot at walang tirahan, parang mga hayop na basta na lang kakalat kalat sa daan. Ni hindi nila alam kung saan sila pupunta, wala nang kabuhayan at ung minalas malas talaga nawalan pa ng mga mahal sa buhay. For how many days we saw bodies lying on the ground on those places, hindi nila maiwan ang bangkay ng kanilang mahal sa buhay. And sooner they will be starved to death pag hindi nakarating ng mabilis ang tulong sa knila. Isa nga sa nakatawag ng aking pansin mga kaibigan ung story ng isang Journalist when they covered this horrific event. May mga nakakausap syang tao na pinipilit pa ding ngumiti sa kabila ng kanilang kalagayan, walang makain, at may sakit, ang sabi nya halos ng lahat ng bagay na hindi nya natutunan sa propesyon nya bilang isang journalist ay dito nya natutunan sa pakikisalamuha sa mga tao. Dto nya na appreciate ang halaga ng buhay na meron sya at ang buhay na wala sa mga taong kanyang nakakausap. On the process He valued life more. Ang daming mga tao dun sa lugar na iyon na hindi na natin babanggitin kung saan dahil alam na natin lahat yan, ang mga taong ito ay walking dead na ika nga. Parang mga zombie na uhaw na uhaw o gutom na gutom sa literal na pagkain at tunay na tulong. Sabi ng journalist na ito, nung sya ay makauwi na sa lungsod, sya ngayon ay nakahiga sa isang kumportableng higaan, kumakain ng tama sa oras at nasa knya ang lahat ng kanyang kailangan, subalit pumapasok sa isip nya ang mga taong naiwan nya sa lugar na iyon na sa knyang pagtntya ay baka patay na dahil sa kawalan ng pagkain o maiinom. Nakakalungkot po mga kaibigan, We don’t know the real situation, and feelings kung wala tayo mismo sa lugar na iyon at personal na nakita ang knilang kalagayan. Watching thru TV and internet is not enough para masabi mo sa sarili mo you know how these people felt. Ofcourse we have emotions but living for even a day with these people and seeing them how they survive is different thing.
Nakabasa pa nga po tayo sa isang social sites na may mga talagang hindi pa nakakarating na tulong sa kadahilanang inuuna daw ng gobyerno ang tulong sa lugar ng administrayon or ung political territory, samantalang ung mga lugar ng oposisyon ay nababalewala. Well, wag naman po sana, at sana hindi po totoo ang balitang ito, na hanggang sa mga ganitong pagkakataon ba naman puro pamumulitika pa din ang iniisip ng ating mga lider? Anong pusong meron tayo kung gnyan ang takbo n gating mga pag iisip, puro pansariling interes. Pulitika? Nakakasawa na mga kaibigan. At dito ko nga natin hindi maiwasan maisip na ung mga milyong halaga or abot na sa bilyong halaga ng relief financial assistance na ating natanggap at tatanggapin pa ay makakarating talaga sa mga taong ito? Baka ksi iba na nman ang makinabang sa mga halaga na yan. We are talking here millions and take note this is dollars, millions of dollars and if we are converting it sa ating sariling pera this is billions. Mainit na nman sa mga mata ng mga buwaya sa ating bansa.
Kanina habang nagbabasa po ako ng mga istorya sa internet about sa mga nanyayari pa sa ating mga kababayan, hindi ko po maiwasan na malungkot at maluha dahil sa sinapit n gating mga kababayan. Halos lahat ng mga apektado ay mga mahihirap talaga na talaga nmang  kawawa sa pagkatataon na ito. Sabi nga eh, proud tayo maging Pilipino, proud tayo sa ating bansa, pero hindi tayo proud sa ating mga pinuno. Huwag na tayo magtaka, sino ba ung mga bumoto sa mga taong ito? Dba tayo din? Tapos magtatanong kpa bkit nagkakaganito ang bansa natin na kahit may trahedya puro pamomolitika pa din ang inaatupag. Sorry for the word mga kaibigan pero buhay pa ang mga taong ito pero sinusunog na ang kaluluwa ng mga ito sa impyerno. Just to exaggerate mga kaibigan, nakakalungkot na nakakainis ang ating nararamdaman. Walang pagbabago na nangyayari na dapat sana sa ganitong mga pagkakataon nakakapagbulay bulay ang mga taong ito sa knilang mga buhay, sa kanilang mga maling ginagawa.
Look at those people sa mga lugar na sinalanta ng super typhoon Haiyan? Ive seen or heard lots of them are attending churches, regardless of what faith they have or religion? Kahit pa na ung simbahan nila puro putik at sira at wasak ang bubungan, they are now turning to God in prayer asking for guidance and help, for their lives for their future. E itong mga political figures na ito, hindi po ntin nilalahat ha, itong mga taong ito na wlang ginawa kundi magnakaw at manamantala sa bayan, magsisimba itong mga ito sa impyerno.
Now this is the question mga kaibigan, nangyari na nga ang bagay na ito, sinalanta tayo ng one of the worlds strongest typhoon ever recorded on recent time, madami ang namatay, may mga naka survive. May mga tulong na dumadating, mga nakikisimpatya at iba pa. Again ang tanong… WHATS NEXT?  Hanggang dito nlang ba tayo? Anong epekto nito sa atin? Pagkatapos nito ano na? This is the time to change and a time to do what is right. After this kind of tragedy dpat Makita sa atin ang pagbabago ang pag-asa. We may be totally damaged but we need to rise again and hope for the best, magsimula sa sarili ng bawat isa sa atin, lalo na sa ating mga kababayan sa mga lugar na sinalanta. There is hope. It is surely wlang pag asa sa mga ibang tao na dpat nating asahan but hold your faith una sa lahat sa ating Panginoong Hesus. Isaiah 41:10 “Fear not, for I am with you; be not dismayed, for I am your God; I will strengthen you, I will help you, I will uphold you with my righteous right hand. 
A lot of people there are in the mode of survival, wlang makain, nagkakasakit at wlang gamot, marahil tinatanong mo sa sarili mo, nakaligtas ka nga pero mamamatay k nman sa gutom ngayon o sa sakit, it seems na there is no hope at all, ang bagal ng assistance, walang makarating sa lugar mo sapagkat hindi accessible, walang gamot and you are totally sick, you are asking for help but no one is able to reach you, I’ll tell you my bro and sisters. This is the time to strengthen your faith in God, kung niligtas ka ng Panginoon sa mga oras na iyon, sya din ang magliligtas pa rin sa iyo ngayon sa iyong karamdaman sa lahat ng banta ng panganib ng kawalan. Jeremiah 17:14 “Heal me, O Lord, and I shall be healed; save me, and I shall be saved, for you are my praise. James 5:15 “And the prayer of faith will save the one who is sick, and the Lord will raise him up. Alam ng ating Panginoon ang lahat ng ating mga pangangailangan, and He is able to provide everything that we need lalo na sa mga pagkakataon na ito. Sa mga oras na ito napakahalaga na alam natin ang kanyang mga salita ang kanyang mga pangako, na kailanman ay hindi napapako kagaya ng mga politiko. When God said He will provide sa mga oras ng kawalan, He will surely Is.  Philippians 4:19. my God will supply every need of yours according to his riches in glory in Christ Jesus. Hebrews 13:8 “ Jesus Christ is the same yesterday, today and forever. If God saves you that time, He will save you again and provide all that you needed to survive.
Sa mga kababayan nman natin na may puso sa pagtulong, huwag po kayong mapapagod sa ating mga kababayan at kapatid na nangangailangan, they need us now lalo na sa mga pagkakataon na ito. Sa mga ganitong pagkakataon dpat nating maipakita ang puso ng bawat isa, we should bring out the best in us. Romans 5:3-4 and James 1:2-4. As we have the opportunity we have to do good. Galatians 6:10. Kung ano ang kakayanan mo dapat nating ipagkaloob sa higit na nangangailangan. Makikita natin na ang mga tulong na nanggagaling sa ibat ibang tao, ibat ibang bansa comes in different and any forms. Sapagkat alam nila na iyon ang pangangailangan and that God leads them to give that way whole heartedly.
But ang pinaka importante ngayon mga kaibigan ay ang ating pagdamay sa ating mga kababayan sa pamamagitan ng ating panalangin. Taos sa pusong pananalangin. This is what they need the most. 1 Timothy 2:1-2. We should pray for those who are directly afflicted and lost their love ones, lost their everything. And we need to pray as well dun sa mga taong tumutulong din nman, those who are providing relief (the govt. NGOs. At lahat ng ginamit ng Panginoon to help) to bless them and take charge by God in giving assistance.

Mga kaibigan ang pagkakataon na ito ay hindi panahon ng pagtuturuan, subalit panahon ng pagbangon at pagbabago, at higit sa lahat PAGBABALIK LOOB SA ATING PANGINOON. Somehow, it happens coz God wants us to seek Him and return to Him, This is the time mga kaibigan, not tomorrow but today. Today Matters. 

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento