No Topic, Just Mixed Sharing of Concerns

NO TOPIC JUST MIXED SHARING OF CONCERNS. 

Kamusta na kayo mga ka blog and mga ate and kuya. Masyado tayong mga abala sa kanya kanya nating buhay noh? Lalo na ang iba sa atin kasama na ako dyan,  halos wla na akong oras kulang na kulang ang 24 oras kung tutuusin.  Sa trabaho, sa trabaho at sa trabaho, at sa trabaho pa at sa trabaho pa ulit. Walang katapusan, kailangan kc para tugunan ang panganagilangan ng ating sarili at pamilya.  Kita ninyo minsan n lamang tyo makausap dto, kaya sinamantala ko muna na magsulat muli sa wikang tagalog kasi, gusto ko maging natural ang ating sharing, o english pala sharing hehehe. bahala na cguro ung mga nkakabasa sa ibang bansa at d nila maintindihan ang sasabhin ko or pinag uusapan ntin, hanap nlng muna sila ng interpreter. hahaha.  Well, taglish nlng ntin paunti unti para d ako msyado ma nosebleed. :) 

Balik tyo sa ating sharing, alam nyo, nakakapagod noh? nakakapagod ang buhay sa mundo, paulit ulit, gigising ka sa pagkakatulog, maghahanda para sa paghananap buhay, tpos uuwi kang pagod at matutulog, at ano pa?... Ay meron pa pala yung iba na oras magliwaliw pagkatapos ng trabaho. lalo na kung may pera ka at at gusto mo maglibang para mwala ang stress sa trabaho kahit paano. Hindi naman masama sapagkat hindi naman bawal ang maglibang kung, yun ay KUNG...nagawa mo na ang higit sa importante sa buhay mo, sa pamilya mo at san pa ang pinaka importante?? Higit sa lahat sa Diyos, that should be number one.  Ang sablay pag inuuna mo ung barkada mo, yung bisyo mo, na kahit pangtustos e wala ka at ipangungutang mo pa, para lang magawa natin ang gusto natin, o di ba? kundi ba naman mkakapal ang foundation ng faces natin nyan.  Na dapat sana yung pinanggastos natin eh ginamit na lang natin sa mas makabuluhan na bagay, una lage sa Diyos? nakakapag bigay ba tayo ng bahagi natin sa Panginoon? kung Oo, bakit? obligasyon ba? in a natural sense Oo, bakit Oo? kasi yan ang dapat natin gawin, para saan ba? obligasyon ba natin na bigyan ang Diyos? e lahat ng bagay ay nanggagaling sa kanya, Samakatuwid, sa ganang alam nating lahat hindi ang bagay o anumang salapi o materyal  ang pinapakahulugan nito kundi ang pagsunod at karakter ng bawat isa sa atin ang ating mga puso, hindi yung pagbibigay na nakanguso. Ano pa? sa pamilya, ang daming pangsngailangan, sa mga gastusin o bayarin, sa pagkain, edukasyon, gamot kung may sakit ang isa sa miyembro ng pamilya, ang dami nating dapat i konsider bago ang walang kakwenta kwentang bagay na pinagkakaabalahan natin o pinagkakagastusan. Sabi ko nga there is nothing wrong to enjoy yourself lalo na pinaghihirapan mo yan, kung naghihirap k nga, i mean you enjoyed it. but kung napapabayaan mo ang pamilya mo, nakakabili ka ng bagong cellphone, bagong gamit, nakakapnta k sa mars kahit mahal ang pamasahe at madaming alien tpos wala naman makain ang pamilya mo. walang panggamot, wala lahat  e d wow! ang tigas diba? e bakit natitiis natin yun mga ganon bagay? e kasi gusto natin maging IN as in "IN" sa barkada sa madlang pipol na hellloooo!!!  eto oh meron ako nito, or andito ako, pino post pa nga natin sa FB eh diva? 

Ang daming mga bagay na dapat nating pagtuunan ng pansin, nakakapagod na mag isip ng mag isip. Yung trabaho lalo na sa klase ng trabaho namen at pressure ng misis ko na si Elsa sa palasyo, super stressed kami, wala na halos pahinga lalo na ang aking mahal na asawa, e ikaw ba naman magtrabaho bilang basic needs provider ng royal family eh, walang pinipili oras. Pero bakit sa kabila ng pagod at sakit ng katawan at mga alalahanin eh patuloy ang pagtitiis at pag ttyaga? sapagkat ang kalakasan namen at pag asa hindi nanggagaling sa aming sasahurin na pera kundi sa kalakasan na nanggagaling sa Panginoon, dahil ang pag asa namen mag asawa nakabatay sa plano ng Diyos, alam ng Diyos ang lahat ng ating kailangan at kung aasa lang din naman tyo wag n sa tao. wag na sa kapangyarihan ng iba, wag na sa pera kundi sa Diyos lamang.  Hindi kami perpekto at walang taong perpekto, pero nagsusumikap kami na mamuhay sa kalooban ng Panginoon.  Nagkukulang kami sa oras, Oo pero ang Panginoon, kailanman hindi nagkukulang sa atin. Hindi mo lang napapansin, hindi natin na aapreciate sapagkat karamihan sa atin bulag. 

Madami akong gustong sabhin or pag usapan natin sapagkat matagal na panahon na hindi tyo nkakapag usap, at sa aking sarili na mimiss ko lalo si Lord, i have so much shortcomings sa kanya, pero its clear in my heart and mind na He is able to close the gap, closer than ever for me to reach Him.  Have you noticed? na we are having mixed sharing now? kasi ang daming bagay na gusto ko pag usapan natin, stressed ang pag iisip ko sa lahat ng alalahanin but im trying to get to a point na sa lahat ng bagay na ito, wala tayong dapat bgyan punto kundi ang ating Panginoon, sa kanyang presensya. Sinasabi nya kasi saken sa puso ko, ang dami ko daw nakikita, ang dami kong napapansin sa ibang tao, sa sitwasyon at buhay ng bawat tao, sa mga pasAway, that most of the time im gone.  Daming burden at di nawawala yan, sa ating lahat.  Oo nga pala, ano nga pala ang topic ko? wala nga pala akong topic, hehehe halo halo kasi sinasabi ko, pero kung hindi natin maintidihan, si Lord definitely He understands me.  But if you understand this, that means nkaka relate ka at stressed ka din hahaha.  So para mawala alalahanin natin dapat dial Psalm 55:22, 1 Peter 5:7 alam na!  

So pano mga ka blog readers, bros and sis, friends, need to sleep na, hopefully magkausap ulit tayo ng mas okey, :) But on our previous sharing you can read naman dito sa ating blog sharing ung mga nakaraan pa na ating pinag usapan, feel free to read and have your thoughts as well. Goodnight and GODbless you all.